Παρ όλο που βλέπουμε στην εικόνα ο μητροπολίτης Φιλάρετος να μιλάει στον Πούσκιν ,ισως και να τον νουθετεί ,στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ αυτή η συνάντηση .
Υπήρξε μια ιδιόμορφη επικοινωνία μεταξύ τους μέσω ποιημάτων – απαντήσεων ,οταν ο νεαρός Πουσκιν ,είχε ερωτήματα ,ανησυχίες με τον Θεό και την ορθοδοξία .
Ο Πούσκιν στα γενέθλια του το 1828 ,έγραψε ένα ποίημα που ξεκινούσε με το ερώτημα :
Δώρο μάταιο ,δώρο τυχαίο ,
γιατί μου δόθηκε η ζωή ;
Όταν ο Φιλάρετος ακουσε το ποίημα του Πουσκιν ,τρομοκρατήθηκε για την απελπισία του και την απιστία του .
Έκατσε αμέσως να διορθώσει το ποίημα του :
Δεν είναι μάταιο ,δεν είναι τυχαίο
που μου δόθηκε η Ζωή από τον θεό …
Έτσι αναπτύχθηκε η άτυπη αυτή φιλία μεταξύ τους ,μέσω ποιημάτων .
Ο Πουσκιν είχε πια ωριμάσει ,παντρεύτηκε και είχε απορρίψει όλο τον πρώιμο βίο του .
Ο Φιλάρετος τον παρακολουθούσε μέσα από τα ποιήματα του .
Το τραγικό τέλος μέσω μονομαχίας ήρθε νωρίς για τον Πουσκιν ,τον Γενάρη του 1837 .
Η μονομαχία εκείνη την εποχή στην Ρωσια ήταν δημόσιο έγκλημα .Για την ορθόδοξη εκκλησία ήταν αυτοκτονία ,έτσι δεν δικαιούταν να ταφεί μέσα στο νεκροταφείο ,αλλά έξω από αυτό .Με παρέμβαση τόσο του αυτοκράτορα Νικόλαου Α ,όσο και του μητροπολίτη ,ο Πουσκιν ετάφει με το ορθόδοξο τελετουργικό .
Στην συνέχεια ο αυτοκράτορας ,τιμώντας τον μεγάλο ποιητή ,έβγαλε ένα διάταγμα όπου διέγραφε όλα τα χρέη του Πουσκιν και έδινε σύνταξη στην γυναίκα του και εφάπαξ βοήθημα .
www.zouri.gr 