Την πρώτη φορά που είχα επισκεφτεί πριν χρόνια την πόλη,με είχε απογοητεύσει οικτρά.
Ήξερα πολλά για αυτήν ,μια και στα εφηβικά μου χρόνια ,διάβαζα συνέχεια για τα μνημεία της,τις ιστορίες της.
Είχα διαβάσει και κλασσική Ρώσικη λογοτεχνία.
Αλλά παρ όλα αυτά,η αγάπη που ένοιωθα για την Μόσχα,εξανεμίστηκε από την πρώτη στιγμή.
Συνέχισα όμως να την ονειρεύομαι,να διαβάζω για την σύγχρονη ζωή της.
Ξεκίνησα να μαθαίνω και Ρώσικα ,που τελικά αυτό ήταν το κλειδί για να σε αγκαλιάσει η πόλη.
Δεν θέλει να προσφέρεται στον καθένα,της αρέσουν αυτοί που το παλεύουν να έρθουν πιο κοντά της.
Έτσι και μένα στην δεύτερη επίσκεψη με δέχτηκε με αγκαλιές και φιλια.
Αμέσως μου άνοιξε διάπλατα όλα τα κάλλη της και τα γεύτηκα σαν έφηβος.
Ξεδίψασα αλλά δεν χόρτασα και της έκλεισα το μάτι για την επόμενη φορά.


















συνεχίζουμε …