Θυμάμαι την επιστράτευση του 74.

Μόλις είχα τελειώσει την έκτη τάξη του Δημοτικού.Συνήθως πήγαινα αμέσως διακοπές στο χωριό της μητέρας μου.Εκείνο το καλοκαίρι σαν να περίμενα το κακό δεν ειχα φύγει ακόμα για το χωριο.Δεν ήξερα τι σήμαινε χούντα,δεν ειχα ζήσει και την δημοκρατία.Ένα πρωινό του Ιούλη του 74 οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πρώτο θέμα στίχους από τα τραγούδια της Βεμπο.Φωτογραφίες απο φορτηγά με Έλληνες να τρέχουν εκεί που τους καλούσε η πατρίδα.
Ακομα έχω την εικόνα στον νου μου που ένας γείτονας μου στην ηλικία των 27 28,έκλαιγε καθώς πήγαινε στην κεντρική πλατεία για να βρει μέσο για να πάει στην μονάδα που έπρεπε.Έτρεμε απο τον φόβο.Είχε χάσει το χρώμα του.Ποτέ δεν μπόρεσα αργότερα να τον δω διαφορετικά.Πάντα έφερνα αυτή την εικονα μπροστά μου.Το ράδιο έπαιζε πατριωτικά τραγουδια και ειχε οδηγίες για το που θα παρουσιαστούν οι έφεδροι.Η πόλη σε μια μέρα άδειασε απο άντρες πάνω των 20 ετών.Είχαν φυγει παιδιά απο την γειτονιά.Έφυγε και ο πατέρας μου για την Αθήνα.Εκείνη την μερα έπιασα αμεσως και δουλειά για να βοηθήσω την οικογένεια μου.Ήμουν και στους προσκόπους και τα απογεύματα ήμασταν «σε επιφυλακή»μήπως χρειαστούμε σε κάτι.Ημουν μπροστα σε μια φασαρία που ενας φούρνος κοντά στα πρακτορεία του ΚΤΕΛ προσπάθησε να πουλήσει ψωμί σε εφέδρους σε ακριβή τιμή.Έπεσαν πανω του και τον έδερναν για ώρα.Οι γυναίκες μαζευόταν σε σπίτια και πρωτο θεμα ειχαν την απουσία των αντρών τους απο το συζυγικό κρεβάτι.Στην γειτονια μας ειχαν έρθει παιδια απο την Κύπρο.Δεν καταλάβαινα τι γινόταν με τους μεγάλους.Είχαμε πανηγύρια όταν ηρθε ο Καραμανλης απο την Γαλλία.Στα καφενεία σταματήσανε το τραγούδι του Παπαδόπουλου και έβαζαν το καινούργιο Ε-Ε-Έρχεται.Δεν προλάβαινα να χωνέψω όλες αυτές τις αλλαγές.Και αφού χάσαμε την μισή Κυπρο,ξαναγύρισαν πίσω οι μεγάλοι.Και μαθαίναμε τις ιστορίες τους και τους ηρωισμούς τους.Άνοιξαν ξανά και τα σχολεία ειχαμε και τις εκλογές και τα ξέχασα όλα.Έβγαλαν και απο παντού τις ταμπέλες με το πουλί της χούντας και έβαλαν τις καινούργιες με την αιματο βαμμένη Κυπρο.

Δεν ξεχνώ έγραφε απο κάτω.

Αλλά?

το θυμόντουσαν για να το ξεχάσουν?

Σχολιάστε