Ο Ελλην κύριος Πέτρος

Ο κύριος Πετρος,ηθελε ακόμα 2 χρόνια για να βγει στην συνταξη.Ανωτερος δημόσιος υπάλληλος ,ήταν το επάγγελμα του.Δεν θυμόταν κανείς όμως ποτέ να είχε περάσει από την βαθμίδα του κατώτερου δημόσιου υπαλληλου.Μονιμος στην εργασία του και μόνιμος κάτοικος Κυψέλης από τα 24.
-όσοι μαύροι και Αλβανοί να έρθουν στην Κυψελη,εγω δεν πρόκειται να φύγω ποτέ από εδω.Που ακούστηκε αυτο,να φύγουμε εμείς οι γηγενείς για όλους αυτούς τους βαρβαρους.Αμα φύγω και εγώ ,τότε δεν θα υπάρχει καμιά Ελληνική σημαία στην περιοχή.
Και όντως όλοι τον θυμούνται σε κάθε εθνική επέτειο -να υψώνει όπως έλεγε -την γαλανόλευκη σημαία στο μπαλκόνι του.
Γεροντοπαλίκαρο ο κυρ Πετρος,ειχε γεμάτα και τα 2 επιθετα.Και γέρος ,κοντά στα 60,αλλα και παλληκαρι.Ψηλος ,κοντά στο 1,85.
-Υπηρέτησα στους καταδρομεις.Ακομα και τώρα να με φωνάξουν ,είμαι έτοιμος να πολεμήσω κάθε Αλβανό και Τούρκο.
Στην γειτονιά τα τελευταία χρόνια είχε απομονωθεί. Ακόμα και την καλημέρα στους γείτονες είχε κόψει.
-Δεν κατέχουν την Ελληνική γλωσσα.Τι να καταλάβουν από το καλημέρα.
Όταν λες καλημέρα, γεμίζει το στόμα σου ομορφιά.
Κ-Α-Λ-Η-Μ-Ε-Ρ-Α .
Τι να καταλάβουν όλοι αυτοί οι απολίτιστοι.?
Πως κατάντησαν έτσι την Κυψέλη μας ?
Η Φωκίωνος Νέγρη στα νεανικά μου χρόνια .μάζευε όλη την καλή νεολαία της Αθήνας.
Τα ωραιότερα κορίτσια σύχναζαν εδώ.Εγω που ήμουν και κάτοικος της γειτονιας,με ζήλευαν ολοι.Ηταν τιμή που έμενες στην Κυψελη.Και τώρα ?
Ξαφνικά γεμίσαμε από μαύρους και Αλβανους.Ο ένας Έλληνας πίσω από τον άλλον έφευγε .Πουλούσε το σπίτι του όσο –οσο.Και στην θέση τους ξεφύτρωναν Αλβανοί.
Ξεχάσαμε και την γλώσσα μας.Ξεχασαμε και το χρώμα του δέρματος μας.Ειμασταν μια μειοψηφία μέσα στην χώρα μας. Όλες οι φυλές της Αφρικής βρέθηκαν εδώ. Τόσο πολύ τους αρέσει εδώ ?
9 διαμερίσματα είχε η πολυκατοικία του κύριου Πετρου.Ηταν από τις πρώτες που κτίστηκαν στην Κυψελη.Με αντιπαροχή φυσικα.Ο κυρ Πέτρος ήταν από τους πρώτους που αγόρασε διαμέρισμα στην πολυκατοικία. Με δάνειο φυσικά του Ελληνικού δημοσίου. Το χει ξοφλήσει τώρα πια. Αλλά που θα το αφήσει ?
Είχε κάποια αδέλφια στην επαρχία που τον επισκέπτονταν τα πρώτα χρονια.Αλλα τώρα τελευταία δεν έχει φανεί κανένας τους .Ούτε και ο κύριος Πέτρος αναφέρεται .
Και έτσι κανείς δεν ξέρει .Μπορεί να το αφήσει και στην εκκλησία το διαμέρισμα των 75 τετραγωνικών μέτρων που διαθέτει.
Κάθε Κυριακή είναι παρών στην λειτουργία .
-Χριστιανός Ορθόδοξος είμαι στο θρησκευμα.Ουτε Παπικός ούτε μωαμεθανός,
ούτε Γιαχωβας.
Χριστιανός Ορθόδοξος ,γραμμένο και στην ταυτότητα μου.
Έτσι περνούσε την ζωή του ο κυρ Πέτρος.
Η Κυψέλη είχε αλλάξει πια το χρώμα της.
Οι γκρίζες από το καυσαέριο πολυκατοικίες ,δέχτηκαν με χαρά τους νέους κατοίκους ,που με τις δικές τους νέες λέξεις πρόσθεσαν μια καινούργια νότα.
Και έτσι μια φθίνουσα συνοικία, πλημμύρισε από ζωή .
Οι στατιστικές των οργανισμών λέγανε ότι η Κυψέλη είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανητη.Ετσι είναι πάντα η χώρα μας .Συχνά φιγουράρει στις αρνητικές στατιστικές.
Στην ακρίβεια ,στα αυτοκινιστικα ατυχηματα,στην έλλειψη πρασίνου,θα δεις την χώρα μας να σπρώχνεται μπροστά στην λίστα .
Οι ξένοι όμως που ήρθαν στην συνοικια,ειχαν τα ίδια όνειρα με τους πρώτους κατοίκους της περιοχής.
Από την Ελληνική επαρχία οι πρωτοι,από την περιφέρεια του πλανήτη οι δεύτεροι.
Ήρθαν εδώ με τις ίδιες ελπιδες,τις ίδιες προσδοκίες. Πρώτα να επιβιώσουν και μετά να δημιουργήσουν .Έτσι έγινε η αλλαγή των πρωταγωνιστών της ελπιδας.Οι περισσότεροι από τους προηγούμενους κατακτήσαν τα όνειρα τους,και τώρα σουλατσάρουν στην Κηφισιά ή στην Γλυφάδα.
Οι νέοι κάτοικοι έχουν βάλει και αυτοί το χρονοδιάγραμμα τους.
Σε 5 χρόνια θαχω κάνει αυτά, σε 10 θαχω κάνει τα άλλα.
Έτσι όπως γίνεται στην αλλαγή φρουρας,οι νέοι αναλάβανε αυτοί την διαχείριση .
Άνοιξαν τα δικά τους μαγαζιά ,που πωλούσαν τις δικές τους αναγκες.Υποστηριζαν τους πατριώτες τους. Μαζεύονταν εκεί όπου θα μπορούσαν να μάθουν να φρέσκα νέα της πατρίδας τους από τους νεοφερμένους.
Σε ένα από αυτά συναντήσαμε την Ilda.Ήταν ήδη 8 χρόνια στην Ελλαδα.Εμενε μαζί με το ένα της παιδι.Ειχε χωρίσει λίγο προτού έρθει στην Ελλαδα.Δεν τα πήγαινε καλά από την πρώτη μέρα του γάμου της με τον άντρα της.Με προξενιό είχε παντρευτεί .Βιαστικά βιαστικα,γιατι δεν θελαν οι γονείς της να έχουν την έννοια της.Στην Ελλάδα ήρθε για να μπορέσει να μεγαλώσει το παιδί της,και να το δει μορφωμένο. Δύο δουλειές κάνει .Τα πρωινά καθαρίζει και σιδερώνει ρούχα σε κάποια σπιτια.Και τα βράδια ιδίως τα Παρασκευοσαββατοκυριακα,δουλευει σαν αποκλειστική νοσοκομα.Χαιρεται που και στις 2 δουλειές που κάνει είναι χρήσιμη στον ανθρωπο.Χαιρεται όταν ακούει ένα αληθινό ευχαριστώ από αυτούς που εργάζεται στα σπίτια τους.Τον τελευταίο καιρό έχει μετακομίσει και αυτή στην Κυψέλη, γιατί έχει έρθει και η αδελφή της εδώ. Θέλει ναχει κάποιον δικό της δίπλα της.
Θέλει κάποιες στιγμές να αισθάνεται την αγάπη της.Στην Αλβανία δεν πηγαίνει τακτικα.Δεν παίρνει ακόμα άδεια γιατί θέλει να μαζεύει λεφτά για το παιδί της.Το στέλνει και στα Αγγλικά ,και έχει αυξημένα έξοδα. Δεν θέλει να του λείπει τίποτα.
Του ψωνίζει τα καλύτερα ρούχα .Κουράζεται αρκετά, αλλά δεν την νοιαζει.Ποτε δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει όσο έβλεπε το παιδί της να προοδευει.Οι καθηγητές της λένε τα καλύτερα λογια.Και αυτό όμως τα καλοκαίρια δουλεύει για να βοηθήσει την μητέρα του.Η Ilda δεν το θέλει όμως αυτό.
Για αυτό κάνει 2 δουλειές η ίδια .
Θατανε Φλεβάρης όταν έπεσε πολύ χιόνι ακόμα και στο κέντρο της Αθηνας.Οι κάτοικοι δεν θυμόντουσαν να είχε ξαναπέσει τόσο χιονι.Ετσι ασυνήθιστοι που ήταν ,πολλοί έπεσαν και χτύπησαν. Ένας από αυτούς ήταν και ο κυρ Πέτρος μας.
Τον μετέφεραν στο ΚΑΤ .Μια ολόκληρη σελίδα ήταν η διάγνωση. Τον κύριο Πέτρο όμως τον ένοιαζε ότι δεν μπορούσε να κουνήσει καθόλου το δεξί του χέρι και πόδι και ένοιωθε ένα σφάξιμο στην μέση. Τώρα βρέθηκε να το πάθει αυτό.?Περιμενε από το υπουργείο να του αναθέσουν άλλο ποστο.Μαα ήταν και ο μόνος ικανός για αυτή την θέση.
Στο νοσοκομείο νοσηλευόταν σε ένα τρίκλινο δωμάτιο .Τον επισκέφτηκε και ο Βαγγελης.Ενας συνάδελφος του από το γραφείο .Ήταν από τα μέρη του.Με άλλους δεν είχε πολλά πάρε δωσε.Δεν θαχαν μάθει καν την ειδηση.Οι μέρες περνούσαν αλλά δεν έβλεπε καμία βελτιωση.Καπως μασημένα του τα έλεγαν οι γιατροι.Πολλους επιστημονικούς όρους έβαζαν στον λόγο τους.
Θαχε περάσει ένας ,μήνας από τότε πουχε χτυπήσει ο φίλος μας.
Οι γιατροί έκριναν ότι δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν άλλο.
Του πρότειναν να πάει στο σπίτι του και να αρχίσει φυσιοθεραπιες.Ετσι μόνο θα έβλεπε κάποια σημαντική βελτίωση. Δεν μπορεί να σηκωθεί και να κυκλοφορήσει μόνος του ,για αυτό του πρότειναν να τον φροντίζει κάποιος δικός του.
Υπέθεσαν ότι θα είναι παντρεμένος και θαχει και παιδια.Αλλα έλα που στην ιστορία του κυρ Πέτρου δεν συμβαίνει κάτι τετοιο.Πως θα κινιόταν τώρα μέσα στο σπίτι ?
Ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μπορεί να πάρει μόνος του.Ολες αυτές οι σκέψεις τον έριξαν σε κατάθλιψη. Δεν έβλεπε να τα καταφέρνει. Φοβόταν ότι ούτε το φετινό Πάσχα δεν θα προλάβει να κάνει .Δεν ήθελε να φύγει από το νοσοκομειο.Το συζήτησε το θέμα του με τους γιατρούς. Εκεί τουλάχιστον είχε μια φροντιδα.Του έφερναν φαγητο,τον τάιζαν, του μιλούσαν .Στο σπίτι του,πως θα τα κάνει μόνος του όλα αυτά ?
Άσχημα έχει μπλεξει.Τον επισκέφτηκε και μια κοινωνική λειτουργος.Συζητησε και μαζί της το θεμα.Δεν θα τα καταφέρει ,σχεδόν τοχε πάρει αποφαση,ότι κάπου εδώ τελειωσε.Η κοινωνική λειτουργός του τα παρουσίασε όλα ευκολα.Του είπε ότι αφού δεν έχει κάποιον δικό του άνθρωπο δίπλα του,θα πρέπει να βρει κάποια αποκλειστική νοσοκόμα που θα μένει σχεδόν όλη την μέρα μαζί του και θα τον βοηθάει στην κατάσταση που βρισκεται.Υπαρχουν χιλιάδες άτομα σαν την δική σου κατάσταση ,τον ενημέρωσε .Αυτό πάλι δεν το περίμενε .Υπάρχουν τόσοι μοναχικοί άνθρωποι ?
Του είπαν ότι θα ψάξει η κοινωνική υπηρεσία για κάποια νοσοκόμα από την γειτονιά του.Θα εργαζόταν από τις 8 το πρωί ως τις 11 το βράδυ στο σπίτι του .Την αμοιβή της θα την κάλυπτε το ταμείο του δημοσιου.Εκει φούσκωσε λιγουλακι,και σαν να ξέχασε όλα αυτά τα θλιβερά που σκεφτόταν το τελευταίο διάστημα .Έτσι πήρε την απόφαση ότι την επομένη μέρα θα έφευγε για το σπίτι του.Τον επισκέφτηκε και ο ελεγκτής από την υπηρεσία του χτες. Τόσα χρόνια δεν είχε λείψει ούτε μια μέρα .
Τον μετέφεραν με το ασθενοφόρο στο σπίτι του .Τον ανέβασαν στο σπίτι του όπου τον περίμενε ήδη η νοσοκόμα που του βρήκαν από την κοινωνική υπηρεσία. Θάνε έτσι όπως του τα εξήγησαν στο νοσοκομείο ή έτσι του τα μετέφεραν προκειμένου να τους αδειάσει το κρεβάτι ?
Η νοσοκόμα έτρεξε να τον καλωσορίσει .
-πως σε λένε ?
-Μαρία
-από πού είσαι ?
-από την Ηγουμενίτσα ?
-ωραία τοτε.Καλημερα.
Η κατάσταση του κυρ Πετρου,αρχισε να βελτιωνεται,οσο περνούσε ο καιρός .Οι γιατροί ήταν ευχαριστημενοι.Σε 2 μήνες θα είσαι μια χαρα.Θα σηκώνεσαι μόνος σου.
-θα ξαναπαω και στο γραφείο μου?τους έχω αφήσει μόνους εκεί ?
Η Μαρία ήταν πολύ καλή στην δουλειά της.Καμμια φορά της χαμογελούσε κιόλας.
Κατά βάθος της αναγνώριζε ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην βελτίωση του
-Ηπειρώτες Μαρια,Ηπειρωτες.Γνησιοι Έλληνες.
Γελούσε και συμφωνούσε η Μαρία μαζί του.
Όσο πλησίαζε το Πάσχα τόσο και έβλεπε να μπορεί να κινείται πιο πολύ από μόνος του.Τοχε βάλει κάτι σαν στόχο ,ναχει σηκωθεί μέχρι το Πάσχα.
Η Μαρία πάντα δίπλα του όλη την μέρα. Είχε αρχίσει και της έλεγε για τους ευεργέτες του Έθνους που ήταν Ηπειρώτες.
-μα καλά ,για κανέναν από αυτούς δεν είχες ακούσει ?
Γελούσε ,γελούσε η Μαρία.
Έχουμε ξεχάσει την Ilda.Και όμως έδινε τον δικό της αγώνα .Αυτό το διάστημα έβλεπε το παιδί της μόνο τα βράδια. Φρόντιζε έναν κύριο που είχε χτυπησει.Της βάζανε και ένσημα γιατί ήταν νόμιμη η δουλειά της.Του κρατους.Μονο της είχανε πει να προσέχει να μην πει ότι είναι Αλβανίδα στον ασθενή της.Δεν τους θέλει τους ξενους.Το δήλωσε και στην κοινωνική υπηρεσία.
¨άλλο πάλι και τουτο.Μηπως δεν πάω σε αυτή την δουλειά ?Τι άνθρωπος νάνε ένας που μισεί κάποιους μόνο και μόνο από το μέρος που γεννήθηκαν?”
Της είπανε όμως ότι την έχει ανάγκη αυτή την δουλειά γιατί χρειάζεται τα ένσημα για την κάρτα διαμονής της.
¨καλά και αυτό ότι μετά από τόσα χρόνια ακόμα που είναι παράνομη ? ¨
Και πως θα κρύψω την πατρίδα μου ?πως θα πω ένα τόσο μεγάλο ψέμα ?
-μα απλά θα κάνεις Ελληνικό το όνομα σου .Έτσι κάνουν οι περισσότεροι Αλβανοί στην Ελλάδα. Το κάνουν Ελληνικό για να μην ξεχωρίζουν.
Έτσι βρέθηκε στο σπίτι του κυρ Πετρου.Ενας ήσυχος άνθρωπος .Φοβισμένος μετά το χτύπημα του .Ήθελε να γίνει καλά και προσπαθούσε για αυτό.
Είχε μπει η Μεγάλη βδομάδα όταν ο κυρ Πέτρος φώναξε την Μαρία να τον δει να σηκώνεται μόνος του .Δεν έκατσε όρθιος για ώρα ,αλλά είχε καταφέρει να σηκωθεί από το κρεβάτι του.
-μπράβο ,μπράβο κύριε Πέτρο.
Το χαμόγελο του έγινε τεράστιο.
Ταχε καταφερει.Σε λίγο θα είναι πιο πολύ ώρα όρθιος.
Έκατσε σε μια καρεκλα.Κοιταξε την Μαρία στα μάτια .
-Çfarë bën?
-mirë jam
-Faleminderit. Faleminderit.
Σηκώθηκε ,μόνος του ξανά και την φίλησε στο χέρι .
Ήξερε ότι θα ζούσε μαζί της για πάντα.