Εδώ τα κλαδιά των ελάτων τρέμουν στον αέρα
Εδώ τα πουλιά τραγουδούν με αγωνία
Ζεις σε ένα μαγεμένο άγριο δάσος
από όπου είναι αδύνατο να φύγεις
Άφησε τις κερασιές να στεγνώσουν στον αέρα
άφησε τις πασχαλιές να πέσουν σαν βροχή .
Έτσι και αλλοιώς θα σε πάρω από εδώ
στο παλάτι όπου παίζουν φλάουτο .
Ο κόσμος σου για χιλιάδες χρόνια
κρύβεται από εμένα και από το φως
και νομίζεις ότι δεν υπάρχει ποιο ωραίο
δάσος από αυτό το μαγεμένο δάσος
Αφήστε να μην υπάρχει δροσιά στα φύλλα το πρωί
αφήστε το φεγγάρι να τσακωθεί με τον συννεφιασμένο ουρανό
Έτσι και αλλοιώς θα σε πάρω από εδώ
σε έναν Πύργο με μπαλόνι στην θάλασσα
σε κάποια μέρα της βδομάδας ,σε κάποια ώρα
θα έρθεις σε μένα προσεκτικά
όταν σε πάρω στην αγκαλιά μου
εκεί ,όπου είναι δύσκολο να βρεθεί
Θα σε κλέψω, αν το δεχτεί η καρδιά σου,
Τόσες δυνάμεις χαράμισα εξάλλου στη ζωή μου.
Δέξου έστω τον παράδεισο στην καλύβα,
Μιας και τα παλάτια τα έχουν πιασμένα!