Είναι λίγο – πολύ γνωστή η ιστορία του επονομαζόμενου σπίτι του Παβλόφ στο τότε Σταλινγκραντ ,όπου για 58 μέρες από 23 Σεπτέμβρη έως 25 Νοέμβρη του 1942 ,οι Γερμανοί χτυπούσαν αδιάκοπα το κτίριο ,χωρίς να τα καταφέρουν ποτέ να το κερδίσουν .
Το σπίτι το υπερασπιζόταν με λίγο οπλισμό 23-31 στρατιώτες ,με επικεφαλή τον λοχία Παβλόφ ,από όπου πήρε στην συνέχεια και το όνομα του το κτίριο .
Μια ιστορία όμως διαδραμιστηκε εκεί τον Ιούλιο του 1942 ,όταν η πόλη βομβαρδιζότανε ανηλεώς από τους Γερμανούς φασίστες .
Η Евдокия Селезнева ,ενω είχε γκρεμιστεί το σπίτι της ,έτρεξε στο σπίτι των γωνιών της στην οδό Пензенской 61 .Ζούσαν στο υπόγειο .Εκεί κάτω από τους ήχους του πολέμου ,γέννησε την κορη της Зина .Ο άντρας της δεν πρόλαβε να μάθει για την γέννηση της κόρης της ,μια και σκοτώθηκε στις μάχες.Οι συνθήκες της γέννας ήταν πολύ κακες και μια νοσοκόμα βοήθησε χρησιμοποιώντας τραπεζομάντηλα που της δώσανε οι στρατιώτες .Δεν είχαν ούτε πάνες ,ούτε φάρμακα,ουτε καθαρό νερό .Το μωρό αρρώστησε από διφθερίτιδα και πίστευαν ότι δεν θα μπορέσει να ζήσει .
Οι στρατιώτες ,άρχισαν να σκάβουν μια μικρή τρύπα για την Ζινα.Ακουσαν όμως κάτι μεταλλικό να χτυπάνε τα φτυάρια τους .Ήταν μια εικόνα της Παναγίας με τον μικρό Χριστό.
Η υγεία της μικρής αμέσως βελτιώθηκε και κατάφερε να ζήσει .Έζησε στο σπίτι μέχρι το τέλος της πολιορκίας και της μεγάλης νίκης του κόκκινου στρατού ,όπου ήταν κάτω από τις οδηγίες του λοχαγού τότε Ζούκοφ.
Οι στρατιώτες είχαν την μικρή ,ως ένα σύμβολο ελευθερίας και πολλά τραγούδια γράφτηκαν για εκείνη ,σε όλη σχεδόν την Σοβιετική Ένωση .
Ο τελευταίος υπερασπιστής του σπιτιού του Παβλόφ ,πέθανε το 2015 ,σε ηλικία 92 χρόνων .
Όλοι οι στρατιώτες είχαν προβλήματα με την ακοή τους ,λόγω της μεγάλης μάχης και των βομβαρδισμών .


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο .