Στη δεκαετία του 1930, το κύριο θέμα στα έργα του ήταν η ζωή της πρωτεύουσας. Ο καλλιτέχνης μπορούσε να περπατήσει όλη την ημέρα στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Μόσχας, συχνά πήγαινε στην περιφέρεια της Μόσχας και περιπλανιόταν στα γύρω δάση.Δημιούργησε αστικά τοπία, απεικόνισε γειτονιές και νέα κτίρια στη Νέα Μόσχα, δρόμους και σπίτια. Η ζωγραφική «Νέα Μόσχα» χρονολογείται από το 1937.
Ενα ανοιχτό παράθυρο στη ζωή … ένα αυτοκίνητο τρέχει εύκολα στην άσφαλτο της πλατείας Sverdlov –Свердло́в. Ένα πλούσιο καλειδοσκόπιο πλήθους ανθρώπων, χορδές αυτοκινήτων ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια του οδηγού — μια νεαρή γυναίκα με ένα κοντό μαλλί (μόλις είχε επανέλθει η μόδα )με ένα ελαφρύ καλοκαιρινό φόρεμα. Σε όλο τον καμβά του Πίμενοφ, διαχέεται μια αίσθηση πάθους για τη ζωή. Είναι στα χρώματα του γαρύφαλλου, πορφυρού και λευκού, που συνδέεται με το πλαίσιο του παρμπρίζ. Στη λάμψη της ασφάλτου και το φτερουγισμα των κόκκινων σημαιών στην αίθουσα στήλης της Βουλής των συνδικάτων .
Ο πίνακας είναι ένα μικρό ανοικτό παράθυρο στην ζωή .
Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου ( Β παγκοσμιος πολεμος ), ο Γιούρι Πιμενοφ δημιούργησε αφίσες προπαγάνδας για το πρακτορειο TASS. Κατά τη διάρκεια της φυγης , ο καλλιτέχνης έμεινε στην πατρίδα του, ζωγράφισε πίνακες ζωγραφικής που αντικατοπτρίζουν τη στρατιωτική καθημερινή ζωή της Μόσχας και το 1943 στάλθηκε στο βορειοδυτικό μέτωπο – στην περιοχή Παλιά Ρωσία και Leningrad.
Το 1944, ο καλλιτέχνης δημιούργησε τη ζωγραφική «πρώτη γραμμή «, Фронтовая дорога ,με την οποία επέστρεψε και πάλι στην αγαπημένη σύνθεση που χρησιμοποιήθηκε στη»Νέα Μόσχα». Ο ζωγράφος απεικόνισε και πάλι ένα κορίτσι που οδηγούσε ένα αυτοκίνητο, αλλά αυτή τη φορά σε μια διαφορετική, τρομερή πραγματικότητα του πολέμου.
Δυο χαρακτηριστικοί πίνακες του Πίμενοφ ,Пименов ,μας δείχνουν ποσο αλλάζει η ζωή μας ,στο πέρασμα των χρόνων .Στο ένα έργο του 1937 είναι μια ανέμελη κοπέλα ,όπου με το ανοιχτό της αμάξι ,διαβαίνει την οικοδομηση της νέας Μόσχας .Ίσως θέλει να τρέχει για να γεμίσει με εικόνες ,ίσως θέλει να φτάσει κάπου γρήγορα ,όπου κάποιοι την περιμένουν .Στην αρχή νομίζουμε ότι είναι στους δρόμους ,μιας βροχερης ημέρας ,αλλά είναι η σύνθεση των χρωμάτων που μας δίνει αυτή την εντύπωση .
Το 1944 ,μπορεί και η ίδια κοπέλα ,τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ,τρέχοντας να βοηθήσει ,να πολεμήσει ,να διώξει τους φασιστες από την χώρα της .Τα χρώματα της ελπίδας χάνονται και το καμμένο μαύρο ,πληγώνει τους πάντες.
Οι φωτογραφίες είναι δικές μου από την έκθεση του Пименов στην έκθεση στην Третьяковская галерея στην Μόσχα τον Δεκέμβρη -Γενάρη 2021-2022.
www.zouri.gr 