είμαι ερωτευμένη με έναν βουτυρομπεμπέ,

έναν μαμακια ,που μου φέρεται σαν σκουπίδι και δεν με υπολογίζει καθόλου.
Έτσι ξεκινούσε η επιστολή μιας κοπέλας προς μια στήλη εφημερίδας.
Εγώ που είμαι απ έξω ,της δίνω την δική μου απάντηση.
Κατά την διάρκεια του μισού αιώνα και πλέον της ζωής μου ,έχω δει πολλές κοπέλες ,σαν τα κρύα τα νερά,πανέμορφες και γαμώ τα παιδιά να είναι με τους μεγαλύτερους μαλάκες.
Είναι σχεδόν κανόνας να σας τραβάνε όλοι οι μπουληδες που αμφιβάλλω αν ξέρουν ακόμα και τι έχουν ανάμεσα στα σκέλια τους.
Εσείς εκεί.
Να τρέχετε από πίσω και να τους κάνετε μάγκες.
Να θεωρούν στη συνέχεια ότι είναι κάποιοι και αντί να βελτιώνουν την συμπεριφορά τους να γίνονται πιο εριστικοί και πάντα φυσικά να είναι ΟΙ μαλάκες.
Διαπιστώνω ότι αυτό δεν λέει να τελειώσει.
Εσείς όσα πτυχία και να πάρετε,όσα ταξίδια και να κάνετε όσο και αν έχετε περπατήσει στην ζωή,θα έχετε πάντα τον μαλακομαγνητη σας.