Πες μου γιατί?…

Πάμε λίγο πίσω,στο 1990 περίπου.
Εγώ βοηθός πωλητή.
Ο μισθός μου ήταν στις 70.000 δρχ.
Το νοίκι για μια γκαρσονιέρα που εμενα,ήταν 10.000 δρχ.
Είχα ένα παπάκι της εταιρείας,που ποτέ δεν έμαθα να το οδηγώ,
και με αυτό κινιόμουνα στην πόλη.
Μια μέρα ήρθανε στην εταιρεία,για να δοκιμάσουνε κάτι ρούχα κάποια μανεκέν.

Κουβάδες με νερό,έριχνα στο πρόσωπο για να συνέλθω,
γιατι αλλάζανε μπροστά μου και δοκιμάζανε τα ρούχα.
Μια από αυτές την λέγανε Κατερίνα.
Εγώ είχα απογειωθεί στα λεγόμενα μου,και είχε δημιουργηθεί μια ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Τελειώνοντας,η Κατερίνα με καλεί το βράδυ σε ένα Bar.
Αλλάζουμε και τηλέφωνα,σπιτιών τότε.
Δεν είχα σκοπό να πάω,και το τηλέφωνο της,το πέταξα.
Τα λεφτά που έβγαζα,μόλις και μετά βίας,φτάνανε για κανένα σάντουιτς.
Κατά τις 8 το βράδυ,χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι μου.
Κάποια αγγελική φωνή,κάτι μουλεγε.
Της ζήτησα να τα επαναλάβει,μπας και καταλάβω κάτι.
Ηταν η Κατερίνα,και μου είπε ότι ακυρώνεται για το βράδυ.
Σιγά,λέω από μέσα μου.

Να έρθω να σε πάρω,να πάμε κάπου αλλού οι δυο μας?
Είμαι πνιγμένος,ήταν η απάντηση μου.
Την επόμενη μέρα όμως,ήμουν μαζί της,σε ένα Golf αμάξι που είχε.
Μόνο με το άρωμα της,πετούσα σε μέρη ονειρικά.
Από το πρώτο λεπτό,της εξηγώ ποιος είμαι και την οικονομική μου κατάσταση.
Ήτανε 26 χρονών,και εγώ στα 29.
Για τους επόμενους 3 μήνες ,είχα μετακομίσει στον παράδεισο.
Αλλά πάντα,πίστευα ότι κάτι τρέχει.
Οτι κάποιο κόλπο,κάποια συνομωσία ητανε αυτή η σχέση.
Ηταν αδύνατον να δεχθώ(τότε),ότι η συγκεριμενη κοπέλα ήταν μαζί μου,και πλήρωνε τα πάντα αυτή.

Δεν έβγαινε με τίποτα από το μυαλό μου.
—————————————————————–
Μια μέρα χωρίς λόγο,έφυγα από κοντά της.
Ερχότανε στο σπίτι μου,στην δουλειά,μ έπαιρνε τηλέφωνα.
Δεν της απαντούσα πουθενά.

Θα είχανε περάσει 5 χρόνια,όταν την συνάντησα τυχαία σε ένα cafe.
Παρέμενε μακράν η ωραιότερη στην πόλη.
Η πρώτη της κουβέντα,ήταν το γιατί έφυγες τότε.
-θα σου απαντήσω ,με ερώτηση.
Γιατί επέλεξες εμένα,ενώ μπορούσες να έχεις όποιον ήθελες πάνω στον πλανήτη γη?
-α,αυτό ήταν.Είναι πολύ απλό.
Γιατί κανένας,δεν μου είχε πει το,
¨σ αγαπώ” σαν εσένα.

1 Comments

  1. Α ρε Ζούρη, το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος, είναι να ψάχνει το γιατί και το πως. Η ζωή δεν θέλει ανάλυση, αλλά να την καβαλήσεις και να σερφάρεις στην πλάτη των κυμάτων της. Το μυαλό παίζει άσχημα παιχνίδια. Δεν μπορούμε να μοιράσουμε 2 γαϊδάρων άχυρα, και θέλουμε να καταλάβουμε γιατί μας θέλει ο άλλος?

    Κρίμα, η Κατερίνα ήταν μια χαρά κοπέλα. Άδικα έχασες την συνέχιση της εμπειρίας σου με αυτήν, όσο θα κρατούσε.

Σχολιάστε