Φωτογραφίες απο Κωσταντινούπολη .

 

Υπήρξε η πρωτεύουσα τριών αυτοκρατοριών.
Της Ρωμαϊκής (324-395),της Βυζαντινής(395-1453)και της Οθωμανικής(1453-1922).
Εδώ συνυπάρχει κυριολεκτικά η Δύση με την Ανατολή.
Μια πόλη με 14 εκατ.πληθυσμό,φυσικά είναι γεμάτη από αντιθέσεις,Θρησκειών,εθνοτήτων.
Βλέπεις στον δρόμο παρέες από νεαρές κοπέλες,που κάποιες είναι ντυμένες με την μαντίλα,και οι άλλες σαν μοντελάκι από το Μιλάνο.
Γυναίκες και άντρες που έχουν τα χαρακτηριστικά ανθρώπων της Ανατολής,με άντρες και γυναίκες με κουστούμια και ταγιέρ,που σε παραπέμπουν στο city του Λονδίνου.

Η πρώτη σου επαφή με την πόλη ,είναι οι μυρωδιές της,που σε εμάς τους Έλληνες είναι αρκετά γνώριμες.
Το φαγητό και τα γλυκά τους,είναι τα πρώτα που σε μαγεύουν στην μεγάλη αυτή πόλη.
Μετά έμεινα έκπληκτος από την μορφολογία της .
Σαν να κυκλώνει τον Βόσπορο,και έτσι που την βλέπεις κτισμένη πάνω στους 7 λόφους που βρίσκεται,σου δίνει την χαρά να την δεις από κάτω ως πάνω.
Οι ψηλοί μιναρέδες ξεχωρίζουν από όποιο σημείο και αν κοιτάξεις την πόλη.
Θεωρείς ότι είναι στημένη και έτοιμη για καρτ ποσταλ.
Ξεκίνησα την περιπλάνηση μου από την Αγιά Σοφιά.
Έχει περάσει ο χρόνος από πάνω της,αλλά το μεγαλείο της δεν έχει φθαρεί.
Κτίστηκε τον 4 αιώνα.
Σήμερα είναι μουσείο,και τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά,είναι κακοσυντηρημενη.
Μέσα είναι τεράστια,και οι τοιχογραφίες έχουν σχεδόν καταστραφεί.
Γίνονται διάφορες εκδηλώσεις μέσα στον ναό,δείχνοντας σε όλους μας ότι δεν είναι χώρος λατρείας των Χριστιανών,αλλά απλά ένα πολιτιστικό μνημείο.
Απέναντι του είναι το επιβλητικό ,μπλε τζαμί.
Έχει 6 μιναρέδες,ακριβώς 2 περισσότερους από όσους έχει η Αγιά Σοφία.
Σχετικά κοντά στην περιοχή,είναι το μεγάλο κλειστό παζάρι.
4000 μικρά μαγαζιά,δείχνουν το χρώμα της πόλης.
Οι φωνές των εμπόρων,για την πραμάτεια τους,σε μεταφέρουν σε ένα γνήσιο ανατολίτικο παζάρι.
Δεν ξέρω πόσες ώρες μαγεύτηκα από το μεγάλο παζάρι.
Φεύγοντας από εκεί για την συνέχεια της γνωριμίας μου με την Πόλη,προτίμησα να πάρω το τραμ,και να πάω στην πλατεία Τακσιμ.
Το τραμ τους πάρα πολύ καλό,σύγχρονο και γρήγορο.
Μέσα σε 10 λεπτά,και αφού πέρασε την γέφυρα του Γαλατά,βρέθηκα στο τέρμα του,που είναι συνδεδεμένο με το μετρό,που σε οδηγεί κατευθείαν στην πλατεία Τακσιμ.
Μετρό,το ονόμασα λίγο αυθαίρετα,γιατί στην ουσία σε ανεβάζει στην πλατεία Τακσιμ.
ένα πανέμορφο Μετρό.
Δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις με την χώρα μας.
Ας συνεχίσουμε να ζούμε με τις αυταπάτες μας.
Έχει ήδη βραδιάσει.