Σ αγαπώ,σ αγαπώ!

Ένα μικρο κούτσουρο έπεσε από ένα φορτηγάκι που πήγαινε την πραμάτεια του σε κάποιο σπίτι.
Είχε κρύο εκείνη την μέρα και οι άνθρωποι θελαν να ανάψουν το τζάκι τους για να ζεσταθούν.
Κατάφερε μόνο του και κύλησε στην άκρη του δρόμου για να μην το χτυπήσει κανένα αμάξι και το πληγώσει.
Σκοτινιαζε και όπου να ναι και δεν θα το βλέπανε τα αμάξια που με ταχύτητα θα περνούσαν από δίπλα του.
Ποιος να προσέξει ένα μικρο σκούρο κούτσουρο,σε αυτή την γη.
Η αξία του ήταν μηδενική.Αφού φαντάσου με άλλα 100 , ζήτημα αν έπιαναν τα 2 ευρώ.
Είχε κουρνιάσει σε ένα σημείο που δεν το έπιανε και το κρύο και θα περίμενε να ξημερώσει μήπως και καταφέρει και κινήσει μόνο του προς την αποθήκη του κυρίου Τάκη,όπου έμενε τον τελευταίο μήνα.
Είχε έρθει κομμάτια από ένα ψηλό βουνό.
Δεν θα χε περάσει ούτε μια ώρα που ένοιωσε μια σταγόνα πάνω του.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του και έπεσε μπόρα.
Θα βρεχε για παραπάνω από μια ώρα.Δεν ξέρει και ακριβώς,ένα κούτσουρο είναι,δεν φοράει δα και κανένα Ελβετικό ρολόι.
Άρχισε να κρυώνει.Δύσκολα θα κατάφερνε να στεγνώσει.
Βλέπει ένα αμάξι με αναμμένα τα φώτα να φρενάρει δίπλα του.Μια ωραία κοπέλα κατέβηκε και το πήρε στην αγκαλιά της.
Σε λίγο βρισκόταν σε μια ωραία γκαρσονιέρα.Η κοπέλα που δεν του είχε συστηθεί ακόμα,με το που μπηκε στο σπίτι άναψε το τζάκι της και ξάπλωσε στον καναπέ που ήταν κοντά.Το κούτσουρο μας, το άφησε δίπλα και μάλλον θα το χρησιμοποιούσε μετά,μια και είχε άλλο να καίει προς το παρόν.Έτσι βρήκε τον χρόνο και την πρόσεξε καλύτερα.
Πως θα λέγανε τώρα οι άνθρωποι.Α ναι,θα λέγαν ότι είναι κούκλα.Εεε κουκλαρα.Κοκκίνισε το κούτσουρο,αν και κάτι τέτοιο συμβαίνει μόνο όταν είναι στην φωτιά.Κοίταξε τα μάτια της.Μέσα από αυτά είδε όλη την γη.Γνώρισε μέρη που μόνο ακουστά τα είχε από άλλα κούτσουρα.Θυμάται ότι ένα ήταν πολύ υπερήφανο.Έλεγε ότι ήταν από τον Αμαζόνιο και ότι κακώς ήταν εκεί.Γιατί από τα μέρη του γίνονται μόνο χαρτί.Α να και ο Καναδάς,που είχε γνωρίσει και από εκεί ένα άλλο που και αυτό έλεγε ότι ήταν κακώς εκεί,γιατί από τα μέρη του γινόταν σπίτια.Όλα αυτά τα είδε μέσα από τα μάτια της.Σε λίγο την είδε να μιλάει στο τηλέφωνο και να χαμογελάει.Αν και δεν ήταν πονηρό το κούτσουρο μας,κουνήθηκε λίγο για να δει καλύτερα το σώμα της.

Αχχχ!Πόσο ήθελε εκείνη την στιγμή να το πιάσει με τα χέρια της.Τι το θελε και το σκέφτηκε.Το πιάνει η κοπέλα με τα χέρια και το βάζει στην φωτιά.Αυτό όμως δεν καιγόταν.Το σκουντουσε,το έβαζε πιο μέσα.Τίποτα.Έριξε λίγο οινόπνευμα πάνω του.Πάλι δεν το άγγιζε η φωτιά.Παράτησε την προσπάθεια και έριξε ένα άλλο κούτσουρο και αμέσως αυτό άναψε.Το δικό μας το πέταξε λίγο υποτιμητικά.Στεναχωρήθηκε που δεν μπόρεσε να την ζεστάνει.
Έτσι από μόνο του εκεί από την γωνιά που βρισκόταν άρχισε να καίγεται.Σε λίγο φώτισε και όλο το δωμάτιο.Ήθελε να ξεχωρίσει.Δεν πρόσφερε μόνο ζεστασιά αλλά έδινε και φως παντού στο σπίτι,άσε που έβλεπε καλύτερα την κοπέλα.
Την πήρε ο ύπνος λίγο αργότερα.Το κούτσουρο μας δεν πήρε καθόλου τα μάτια του από πάνω της.Την θαύμαζε και έκανε σχέδια πως θα καταφέρει να μείνει για πάντα κοντά της.Έτσι πέρασε όλο το βράδυ.Η κοπέλα που δεν έμαθε ακόμα το όνομα της,σηκώθηκε καθώς άρχισε να φαίνεται από το παράθυρο ο ήλιος και αντι για στάχτη εκεί που καιγόταν το κούτσουρο μας,είδε να υπάρχει χρυσάφι.

Ατόφιο χρυσάφι.
Κοίταξε γύρω από το τζάκι μήπως μπήκε κάποιος και το άφησε,ή μήπως ακόμα δεν είχε ξυπνήσει.
Το χρυσάφι ήταν καθαρό της είπε ο χρυσοχόος που πήγε για να το δει.Της πρότεινε να το κάνει κολιέ.Ένα πανέμορφο κολιέ.
Χάρηκε πολύ η ίδια όταν το φόρεσε.Κοιτούσε για ώρα στον καθρέφτη το αναπάντεχο αυτό δώρο.
Έτσι το κούτσουρο θα βρισκόταν πάντα πάνω της.θα την ακουμπούσε συνεχώς και θα χωνόταν στα στήθη της.
Θα άκουγε όμως και την καρδιά της και είχε ορκιστεί ότι και η δικιά του θα κτυπούσε μαζί της.
Έμαθε και το όνομα της.Την λέγαν …Δεν θέλει να μας το πει.
Απλά μου είπε κρυφά να σας πω,ότι δεν βγαίνει πάντα στάχτη από ένα κούτσουρο.
Α,και να μην το ξεχάσω μου είπε κιόλας ότι ακόμα και ένα ταπεινό κούτσουρο μπορεί να αγαπήσει δυνατά.
Και αυτά που καμιά φορά «κλωτσαμε’ μπορεί να είναι ατόφιο χρυσάφι.